We hebben wat te vieren, al zijn we met z’n tweeën.

De klok heit zeven en we beginnen te leven. Vandaag gaan we vroeg, al is dat relatief, op pad want we willen bijtijds in Daytona Beach zijn, het kon wel eens druk worden. Ten eerste loopt Bike Week op zijn einde, ten tweede hebben de weermensen beterschap beloofd zodat behalve de Bikers, en de autobikers zoals wij, waarschijnlijk ook de springbreakers uit hun holen kruipen om richting strand te gaan. Vandaar vroeg.

En zo klimmen we na de voeding en de wasbeurten de GMC in om naar de kust te gaan. Deze keer niet direct via de tolwegen want tussen de 429 en de 417 moeten we een kilometer over snelweg I4 en dat is ’s morgens geen optie, die staat dan richting Orlando tot aan de pretparken muurvast. Dus gaan we via de ouwe trouwe 192 naar de oprit van de 417. Die is ook wel druk, met name het eerste stuk tot aan de ingang van WDW. Maar daarna rijdt het vlot door, zoals het ook vlot doorrijdt op de 417 tolweg.

Net over de helft, de brug over de St. Johns River voor de kenners, maken we onze inmiddels traditionele koffiestop bij de Mac in Deltona/Debary waarna we de Interstate 4 weer opdraaien voor de laatste helft. Of het nu door de grote uitbreiding van de laatste jaren komt (die is inmiddels voltooid) of dat het nog wat vroeg is, het is er rustig en we kunnen bijna onafgebroken met de cruisecontrol op 80 doorrijden tot aan de afslag International Speedway Daytona. En zelfs op de Speedway fluiten we zo door naar het eiland waar het allemaal gebeurt. Nog nooit zo vlot gegaan als vandaag.

Bij de parkeergarage blijkt dat de vesten in de auto kunnen blijven, het is 20 graden, strak blauwe lucht en een licht briesje van de Oceaan, het kon een stuk slechter. Ook weer een gewoonte, we wandelen door Ocean Center, een gemeenschapsgebouw-conventiecentrum, omdat dat de kortste weg naar Main Street is en er de schoonste toiletten van Florida in zitten en die verkiezen we boven de Dixies die her en der buiten staan. Ooit was dit de plaats waar Harley Davidson zijn domicilie had met Bike Week, maar de laatste jaren was er niks meer te beleven binnen, behalve de schone toiletten dan.

Tot onze verbazing is er nu wel wat gaande. In de grote hal voor is een racebaan aangelegd en zijn ze met twee motoren aan het racen. Het fenomeen heet indoor-flattrack, leuk om een keer te zien. In de achterste grote hal staan diverse stands en is er een showtje van wat hele fraaie oldtimers en mussclecars. Verder is er behalve een leuke lobbes van een aangeklede hond die met baas en bazin naar alle bikeweeks meereist waar zij hun negotie aan de M/V brengen. Hij had het prima naar zijn zin.

Dan is het weer door, door het fijne voorjaarszonnetje naar Main Street. Veel motoren uiteraard, behoorlijk wandelvolk (had het drukker verwacht) en zelfs nog wat celebritys waaronder de op 1 na belangrijkste man van Amerika, die zowaar met dè belangrijkste op de foto mocht. Daar kon zelfs de aanwezige Spider-Man niet aan tippen.

Hoe ze hier over POTUS denken was geen raadplaat, da’s wel duidelijk. En waar ze vandaag ook aan dachten was ook niet moeilijk, alles was behalve rood-wit-blauw ook een beetje groen, St. Patrick zou trots zijn op zoveel commercieël gewin, en het moet gezegd; je kon er beter naar kijken als naar de kont van een koe. Hoewel ook daar aan gedacht was, een speciale Harley voor de agrarische vrienden. Kortom de stemming zat er prima in.

Toen we de buit binnen hadden was het tijd om op te stappen, en ook de terugreis liep op rolletjes en anderhalf uur later, incluis een bezoek aan de buurtsuper voor fourage, een tankbeurt voor fourage van de GMC en een kosteloze geldtrekbeurt bij diezelfde WaWa zitten we op ons zonnige terras aan de koffie met een KrispyKreme donut.

Lang konden we daar niet blijven want het is al avond en Marion had nog een diner aangeboden gekregen van Ab.

Hij heet eigenlijk Abuelos maar wij mogen Ab zeggen. We komen daar al een jaar of zes zeker één keer per vakantie, maar vaak twee keer. In ieder geval altijd op 17 Maart en omdat Marion lid is van de emailclub krijgen we op die dag een maaltijd gratis, bij bestelling van nog 1 maaltijd en 2 drankjes uiteraard. En die gratis maaltijd gaan we vandaag halen. Het is er erg druk maar voor ons is er gelukkig nog plek en het eten is zoals altijd weer uitstekend, net als de Mojito Shakers trouwens. Dus sluit ik af met;

Y’all call it St. Patricks Day, we call it Anniversary !!